"Δέκα Σεπτέμβρη"

Ήτανε δέκα του Σεπτέμβρη θυμάμαι
Φθινόπωρο του '89
Είχε τελειώσει ένα μακρύ καλοκαίρι
Και είχα τον ήλιο στην καρδιά
Είχε τελειώσει ένα μακρύ καλοκαίρι
Κι όλα διψούσαν για βροχή
Δροσοσταλιά μες το καυτό μεσημέρι
Ήρθες αγάπη μου εσύ

Από τότε σε νοιάζομαι,σ'αγαπώ,σε χρειάζομαι
Και στα χέρια σου γίνομαι παρανάλωμα πυρός
Από τότε στ'ορκίζομαι σε κοιτώ και ζαλίζομαι
Και ξανά σ'ερωτεύομαι κάθε δέκα του μηνός

Ήτανε δέκα του Σεπτέμβρη θυμάμαι
Κι έφευγε η μέρα βιαστικά
Είδα στα μάτια σου τον ήλιο να γέρνει
Πάνω σε θάλασσα βαθειά
Είδα στα μάτια σου τον κόσμο που ξέρω
Να παίρνει χρώμα απ'την αρχή
Και είπα πως όλα τα μπορώ και τ' αντέχω
Φτάνει κοντά μου να'σαι εσύ

Nama - 10 Septemvri

How can you be like that?
How can you possibly do this to people?

You are heartless...
You're out of mind...
But wait, do you have mind?

"Since I was born I started to decay", it is said
But you've overdone with it

Admit that you can't be called human being anymore

Cruelty and thoughtless are paid
And since you do it to other people it is worse

You have forgotten to breath....
Believe me